Co to jest szacunek brakarski i do czego go stosujemy?

“Wycena nieruchomości leśnych metodą szacunku brakarskiego” – już sama nazwa tej metody budzi respekt (albo raczej – szacunek) wśród rzeczoznawców majątkowych stosunkowo rzadko spotykających się z tematyką wyceny lasów.

Mówiąc w największym skrócie, tzw. szacunek brakarski polega na dokładnym zapoznaniu się z wycenianym drzewostanem, określeniu reprezentatywnych kwartałów drzewostanu, dokonaniu pomiarów poszczególnych drzew. Wyniki pomiarów nanoszone są na tzw. raptularz i opracowywane podczas tzw. prac kameralnych przeprowadzanych przez rzeczoznawcę już po powrocie do biura.

Finalnie określona wartość nieruchomości leśnej stanowi sumę wartości gruntu oraz wartości drewna możliwego do pozyskania w przypadku dokonania wyrębu wycenianego lasu (pomocą służą tu np. cenniki poszczególnych nadleśnictw). Od razu powiem, że nie warto spodziewać się tu tzw. kokosów, ponieważ ceny drewna pozyskiwanego w lesie nie należą do najwyższych. Często zdarza się też, że wyspecjalizowane firmy dokonujące wycinki lasu czynią to w tzw. barterze w zamian za pozyskiwany materiał drzewny (wówczas właściciel nieruchomości i firma wycinkowa np. wystawiają sobie wzajemnie faktury o jednakowej wartości na sprzedaż drewna i dokonanie wycinki), przy czym w takim przypadku do firmy wycinkowej należy także wykopanie i usunięcie tzw. karp po wyciętych drzewach.

Metodę szacunku brakarskiego wykorzystywałem np. dokonując wyceny kompleksu leśnego wchodzącego w skład ośrodka wypoczynkowego pod Sierpcem w woj. mazowieckim, zaś teraz (październik 2018) wziąłem udział w warsztatach wyceny lasu prowadzonych przez znakomitego Franciszka Nanowskiego.